อักษรคำว่า 高 สำเนียงจีนกลางออกเสียงว่า gāo เกา แปลว่าสูง ในอักษรกระดองเต่า-กระดูกสัตว์ ปรากฏเป็นรูป 
ซึ่งก็คืออาคารที่มีหลังคาทรงแหลม ต่อมา อักษรสมัยจินเหวินก็ได้ปรับจาการวาดภาพอาคารสูงมาเป็นตัวอักษรเชิงสัญลักษณ์มากขึ้น แต่ทว่าก็ยังรักษาเอกลักษณ์ของการเป็นอักษรภาพอยู่ คือ 
สังเกตุได้ว่าจะมีการเพิ่มอักษร 口 เข้าไปตรงกลาง
ซึ่งก็คืออาคารที่มีหลังคาทรงแหลม ต่อมา อักษรสมัยจินเหวินก็ได้ปรับจาการวาดภาพอาคารสูงมาเป็นตัวอักษรเชิงสัญลักษณ์มากขึ้น แต่ทว่าก็ยังรักษาเอกลักษณ์ของการเป็นอักษรภาพอยู่ คือ 
สังเกตุได้ว่าจะมีการเพิ่มอักษร 口 เข้าไปตรงกลางคำว่า 高 ใช้แสดงความหมายว่า "สูง" ในสมัยโบราณคนจีนยุคโบราณจะสร้างสถาปัตยกรรมที่มีความสูงลักษณนี้เพื่อใช้บูชาฟ้า ยุคอารยธรรมซางและโจว พิธีบูชาชาฟ้าจะจัดขึ้นกลางแจ้งนอกเมือง โดยจะก่อดินให้สูงขึ้นหรือก่อสร้างให้เป็นอาคารสูง จากนั้นก็นำเอาฟืนวางกองไว้ด้านบน ครั้นได้ฤกษ์ก็จะนำเอาวัวและควายที่จะทำพิธีบูชายันต์วางไว้ด้านบนและจุดไฟ
ในสมัยโบราณเชื่อกันว่า ควันไฟจากการเผาไหมนี้จะเป็นตัวกลางสำหรับสื่อสารกับเทพเจ้าบนท้องฟ้า
การสร้างอาคารสูงนี้ถูกพัฒนามาใช้ในการก่อสร้างปราสาทและพระราชวังต่างๆ นักโบราณคดีพบว่าการก่อสร้างสิ่งก่อสร้างให้มีทรงสูงนี้เป็นแฟชั่นในยุคนั้น สิ่งก่อสร้างทรงสูงลักษณะแบ่งเป็น 2 ส่วนด้วยกัน 1.คือเนินดินที่ถูกก่อให้สูงไว้ด้านล่าง 2.คือส่วนที่เป็นตัวอาคารทำด้วยไม้หรือวัสดุอื่นๆ
