yèsè mángmáng zhào sìzhōu
夜色茫茫罩四周
tiānbiān xīnyuè rúgōu
天边新月如钩
huíyìwǎngshì huǎngrú mèng
回忆往事恍如梦
zhòngxún mèngjìng héchù qiú
重寻梦境何处求
réngé qiānlǐlù yōuyōu
人隔千里路悠悠
wèicéng yáowèn xīn yǐchóu
未曾遥问 心已愁
qǐng míngyuè dài wènhòu
请明月代问候
sīniàn de rénr lèi chángliú
思念的人儿泪常流
yuèsè 濛濛 yè wèijìn
月色濛濛夜未尽
zhōuzāo jìmò níngjìng
周遭寂寞宁静
zhuōshàng hán dēngguāng bùmíng
桌上寒灯光不明
bàn wǒ dúzuò kǔ gūlíng
伴我独坐苦孤零
réngé qiānlǐ wú yīnxùn
人隔千里无音讯
yùdài yáowèn zhōngwúpíng
欲待遥问 终无凭
qǐng míngyuè dài chuánxìn
请明月代传信
jì wǒpiàn zhǐérwèi líqíng
寄我片纸儿慰离情
คำแปลภาษาไทย
夜色茫茫罩四周
...ความมืดมิดโรยตัวไปทั่วทุกทิศ
天边新月如钩
จันทร์เคียวเกี่ยวฟ้าไกลลิบลับ...
回忆往事恍如梦
หวนคำนึงถึงความหลังคล้ายดั่งฝัน...
重寻梦境何处求
ฤาจะพานพบดินแดนในฝันนั้น...อีกสักครา
人隔千里路悠悠
พรากจากกันด้วยหนทาง... ไกลสุดฟ้า
未曾遥问
จะเอ่ยถ้อย...ถามความใดไปถึงกัน...
心已愁请明月代问候
วอนจันทร์ช่วยถามข่าว... ให้คลายเศร้ากังวล
思念的人儿泪常流
คิดถึงเสียจนต้อง... รินน้ำตา
月色朦朦夜未尽
จันทร์สลัวมัวหม่น... ณ ราตรีมิรู้สิ้น
周遭寂寞宁静
ความเปล่าเปลี่ยวเงียบนิ่งอยู่รายรอบ...
桌上寒灯光不明
แสงริบหรี่ของตะเกียงบนโต๊ะ...ชวนให้เหน็บหนาว
伴我独坐苦孤零
ร่วมปันความเศร้าหมองของฉันอย่างอ้างว้าง
人隔千里无音讯
แยกจากพรากไกลไร้ซึ่งข่าวคราว...
欲待遥问
ปรารถนาจะไต่ถามไปที่ซึ่งแสนไกล...
终无凭请明月代传信
ท้ายสุดกลับวอนให้...จันทร์ช่วยเอื้อนเอ่ย
寄我片纸儿为离情
...นำคำรักของฉันไปส่งให้ถึงคนไกล