ถ้าเราจะบรรยายเหตุการณ์ หรือการกระทำเกิดขึ้น “อย่างรวดเร็ว และไม่คาดคิดมาก่อน” เราอาจเลือกใช้คำว่า “忽然” หรือ “突然” ก็ได้
2 คำนี้มีความหมายใกล้เคียงกันมาก คือแปลเป็นไทยว่า “ในทันใดนั้นเอง” เป็นต้น ซึ่ง 2 คำนี้ใช้แทนกันได้ในกรณีที่ทำหน้าที่เป็นบทขยายภาคแสดง (状语)
เมื่อไรควรใช้ “忽然” หรือ “突然” เรามีวิธีง่ายๆ ดังนี้
ถ้าผู้พูดต้องการเน้น “ความรวดเร็ว, ว่องไว” ของการเกิดเหตุการณ์ ก็ให้ใช้ “忽然”
แต่ถ้าต้องการเน้นเหตุการณ์เกิดขึ้นอย่าง “เหนือความคาดหมาย, ไม่คาดคิดมาก่อน” ก็ให้ใช้ “突然”
ซึ่งถ้าเปรียบเทียบกันแล้ว “突然” จะมีระดับของ “ความรวดเร็ว” และ “เหนือความคาดหมาย” มากกว่า “忽然” เช่น
门忽然/突然开了,走进来一个陌生人。 (เป็น 状语 ใช้ได้ทั้ง 2 คำ แล้วแต่ว่าต้องการเน้นสิ่งใด)
他说着说着,忽然/突然大笑起来。 (เป็น 状语 ใช้ได้ทั้ง 2 คำ เหตุผลเดียวกัน)
ความแตกต่างของ 2 คำนี้ อยู่ตรงประเภทของคำที่แตกต่างกัน กล่าวคือ “忽然” เป็นกริยาวิเศษณ์ (副词)
ส่วน “突然” เป็นคุณศัพท์ (形容词) เมื่อเป็นคำต่างประเภทกัน ในบางกรณีจึงใช้แทนกันไม่ได้ กล่าวคือ
เมื่อ “忽然” เป็นกริยาวิเศษณ์จะไม่สามารถมีกริยาวิเศษณ์ที่บ่งบอกระดับ เช่น “很”、”非常” เป็นต้น มาขยายได้อีก
ส่วน “突然” เป็นคุณศัพท์ สามารถมีกริยาวิเศษณ์บ่งบอกระดับมาขยายได้ เช่น “很突然”、”非常突然” เป็นต้น เช่น
这件事发生得太突然了。 (มี 太 ขยายได้)
เมื่อ “突然” เป็นคำคุณศัพท์ นอกจากเป็นบทขยายภาคแสดง (状语) แล้ว ยังเป็นภาคแสดง (谓语), บทขยายนาม (定语) และบทเสริม (补语) ได้อีกด้วย เช่น
他收到的这个消息太突然了。 (เป็น 谓语)
这种突然事件,是很难预料的。 (เป็น 定语)
他走得太突然了。 (เป็น 补语)
CR.Gunthasith Lertpraingam