《感遇·其一》
作者：张九龄
兰叶春葳蕤，桂华秋皎洁。欣欣此生意，自尔为佳节。
谁知林栖者，闻风坐相悦。
草木有本心，何求美人折？ ใบหลานแตกพุ่มงามยามวสันต์
สารภีถึงสารทพลันดอกสไว
ทั้งต้นหลานสารภีผลัดกันไป
วสันต์สารททั้งสองไซร้เป็นยามดี ใครจักรู้ผู้เร้นกายในพงษ์ไพร
ยามได้กลิ่นดอกไม้ก็สุขี
ธรรมชาติให้บุปผากลิ่นทวี
ไยต้องหวังให้มีคนเด็ดไป? 【注解】：
１.葳蕤：แตกพุ่มไสว
２.坐：ก็จะ ดังนั้น
３.本心：ลักษณะตามธรรมชาติ