《感遇·其一》
作者:张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折? ใบหลานแตกพุ่มงามยามวสันต์
สารภีถึงสารทพลันดอกสไว
ทั้งต้นหลานสารภีผลัดกันไป
วสันต์สารททั้งสองไซร้เป็นยามดี ใครจักรู้ผู้เร้นกายในพงษ์ไพร
ยามได้กลิ่นดอกไม้ก็สุขี
ธรรมชาติให้บุปผากลิ่นทวี
ไยต้องหวังให้มีคนเด็ดไป? 【注解】:
1.葳蕤:แตกพุ่มไสว
2.坐:ก็จะ ดังนั้น
3.本心:ลักษณะตามธรรมชาติ