กรพินธุ์
เธอ เดินอยู่บน หาดทราย
ทรายที่มัน ดูคล้ายว่าไม่ มีค่า
มองทะเล ที่สวยงาม
แค่เธอไม่เคย ได้สน ใจ
ว่าผืนทราย
มีรอยเท้า เธอ.
ทางที่เธอได้เดิน มานั้น
มีหาดทราย
อย่างฉัน ให้เธอย่ำ ผ่าน
ทั้งที่อยู่ใกล้ๆ เธอ
แต่เธอ มอง ไม่เห็นมัน
ไม่สำ คัญ
และทำให้เธอ รำคาญ
.เป็นแค่ทรายในมือเธอ
ที่เธอคอยปัดทิ้ง
ยอมรับความจริงที่มี ที่ให้กัน
แค่เศษทรายที่มีรัก
แต่เป็นรัก ที่เธอ ไม่ต้องการ
ไม่มีวัน จะเป็นได้มากกว่านี้.
.ไม่มีวันได้เป็น ดอกไม้
ให้เธอ มอง
ว่าสวยงาม ในมือเธอ
เป็นได้แค่เพียงเม็ดทราย
ที่มันบังเอิญ
เปื้อนมือของเธอ
ต้องเข้า ใจ
ว่าฉัน ไม่มีค่าพอ.
.เป็นแค่ทรายในมือเธอ
ที่เธอคอยปัดทิ้ง
ยอมรับความจริงที่มี ที่ให้กัน
แค่เศษทรายที่มีรัก
แต่เป็นรัก ที่เธอ ไม่ต้องการ
ไม่มีวัน จะเป็นได้มากกว่านี้.
….ดนตรี…….>>>
เป็นแค่ทรายในมือเธอ
ที่เธอคอยปัดทิ้ง
ยอมรับความจริงที่มี ที่ให้กัน
แค่เศษทรายที่มีรัก
แต่เป็นรัก ที่เธอ ไม่ต้องการ
ไม่มีวัน จะเป็นได้มากกว่านี้.
ไม่มีวัน จะเป็นได้มากกว่านี้.