子 แปลว่า เด็ก ลูก เมื่อกลับหัวหัวมา ก็จะเป็น
มีอักษรหลายตัว เช่น 疏、流、毓、育、弃、充 ที่ประกอบด้วยอักษรหัว
ดังนั้น 疏 จึงมีความว่า สะดวก โล่ง ลอกออก ว่างเปล่า
疏导(shū dǎo)ขุดลอก (คูคลอง) / เอาสิ่งกีดขวางการจราจรออกไป
疏忽(shū hū)สะเพร่า ประมาทเลินเล่อ
疏懒(shū lǎn)เฉื่อยเมือยและสะเพร่า
疏散(shū sàn)กระจัดกระจาย อพยพ
疏松(shū sōng)ร่วน ไม่เกาะติดกันแน่น
疏浚(shū jùn)ขุดลอก(คลอง)
疏漏(shū lòu)ประมาณเลินเล่อ
疏落(shū luò)หรอมแหรม บางตา ห่างๆกัน
疏远(shūyuǎn)ห่างออกไป / ห่างเหิน / ไม่สนิท
疏通(shū tōng)ลอก ขุดลอก / ไกล่เกลี่ยให้สองฝ่ายปรับความเข้าใจกัน
ในอดีตผู้หญิงท้องจำนวนมากก่อนยังต้องทำงานหนัก หรือเกิดอุบัติเหตุจนทำให้คลอดก่อนกำหนด เมื่อน้ำคร่ำ (
อักษรจินเหวินจึงเขียนเป็น
ดังนั้น 流 ความหมายเดิมคือ แท้งลูก (流产)แต่ปัจจุบันความหมายครอบคุลมถึงการไหลของของเหลวต่าง ๆ ด้วย
流亡(liú wáng)ลี้ภัยทางการเมือง ถูกเนรเทศ流会(liúhuì)การประชุมที่ไม่สามารถจัดขึ้นได้เนื่องจากไม่ครบองค์ประชุม
流传(liú chuán)เล่าสืบต่อกันมาเล่าตกทอดกันมา
流体(liú tǐ)ของไหล
流利(liú lì)พูดคล่อง คล่อง ไม่ติดขัด
流播(liúbō)แพร่กระจาย
อักษรกระดองเต่า
คนในยุคโบราณชอบมีลูกมาก เพื่อช่วยกันทำให้เผ่าพันธุ์ของตนเองแข็งแรงขึ้น ดังนั้น อักษรจ้วนอีกตัวหนึ่ง
คำโบราณกล่าวว่า “ลูกก็คือเลือดเนื้อของมารดา” ดังนั้นจึงต้องรกษาดูแลให้ดี
育 จึงหมายถึงอบรมเลี้ยงดู เช่น 养育 / 教育 / 体育 / 抚育
อักษรกระดองเต่า
弃 จึงมีความหมายว่า ทิ้ง ละทิ้ง เช่น 放弃 / 废弃 / 不离不弃
บรรพบุรุษของราชวงศ์โจวชื่อ 弃 โดยบันทึกที่มาของชื่อไว้ใน 《史记》ว่า วันหนึ่งนางสนมของตี้คู่ไดไปเห็นรอยเท้าของยักษ์เข้า จึงทำให้นางตั้งครรภ์ เมื่อลูกออกมานางคิดว่าไม่เป็นมงคล จึงนำลูกไปทิ้งไว้บนถนนแคบ ๆ กะให้รถม้าเหยียบตาย แต่ม้าและวัวกลับหลีกทางให้เด็กน้อย นางจึงเอาเด็กไปทิ้งในป่า แต่บรรดานกกลับคาบใบไม้กิ่งไม้มาปกป้องให้ นางจึงต้องจำใจเลี้ยงลูกไป และตั้งชื่อว่า 棄 เมื่อเติบใหญ่ก็เก่งกล้าสามารถ โดยเฉพาะด้านเกษตรกรรม โดยเป็นขุนนางด้านกสิกรรมของเหยาตี้
อักษรจีนตัวย่อของ 棄 คือ 弃 ซึ่งเหลือแค่มืออุ้มลูก ไม่มีปุ้งกี๋ตรงกลาง จึงทำให้ไม่รู้ความหมายจากตัวอักษรว่าเป็นการทอดทิ้งลูก ไม่ใช่อุ้มลูก
อักษรจ้วน
充 จึงหมายถึง เติมเต็ม เติม