ลำดับขีดอักษร:芥【jiè】

หมวดอักษร: 艹

ความหมายปัจจุบัน :

芥 [gài] –> 芥蓝菜 [gàiláncài] ผักคะน้า 芥 [jiè]* วาซาบิ –> 芥末 [jièmo] วาซาบิ(mustard/wasabi), 芥兰菜 [gàiláncài] ผักคะน้า, 芥菜 [gàicài] ผักกระหล่ำ

พัฒนาการตัวอักษร :



jiè
〔芥菜〕一年或二年生草本植物,种子黄色,味辛辣,磨成粉末,称“芥末”,作调味品。按用途分为叶用芥菜(如“雪里蕻”);茎用芥菜(如“榨菜”);根用芥菜(如“大头菜”)。
小草,喻轻微纤细的事物:草芥。纤芥。芥舟。

gài
〔芥菜〕一年生草本植物,芥(
笔画数:7;
部首:艹;
笔顺编号:1223432ji?)菜的变种,叶大,表面多皱纹,叶脉显著,可食。亦作“盖菜”。
笔画数:7;
部首:艹;
笔顺编号:1223432
笔顺:横竖竖撇捺撇竖

gài
另见jiè
芥菜
gàicài
〖leafmustard〗也叫“盖菜”
芥蓝
gàilán
〖cabbagemustard〗一、二年生草本植物(Brassicaalboglabra),茎粗壮、直立,分枝性强,边缘波状或有小齿,总状花序,花白或黄色,嫩花茎作蔬菜

jiè
【名】
(形声。从艸,介声。本义:蔬菜名。即“芥菜”)
同本义〖Indianmustard〗
芥,芥菜也。——《说文》
天地之行,芥苦味也。——《春秋繁露》
脍,春用葱,秋用芥。——《礼记·内则》
又如:芥子(芥菜的种子。颗粒很小,可榨油或制芥末);芥孙(芥菜于霜雪中再发的嫩牙);芥尽(芥子用完。佛教用语。比喻时间之久或劫数之多);芥苔(芥菜开花新生的嫩茎)
小草〖smallgrass〗
芥为之舟。——《庄子·逍遥游》
似寻针芥。——《聊斋志异·促织》
又如:芥豆(小草和豆子);芥豆大小人家(比喻小户人家);芥舟(比喻小舟);芥拾(比喻轻易地取得)
梗塞〖chock〗
恨无乖崖老,一洗芥蒂胸。——苏轼《送路都曹》
又如:芥蒂(细小的梗塞物,比喻积在心中的怨恨或不快);介纳须弥(佛教说法:小小的芥子可包容须弥大山或整个世界。须弥:传说中的古印度山名);芥虿(芥蒂)
通“介”〖knot〗。如:芥羽(指用以角斗的鸡。斗鸡之时,把芥末播撒在鸡的羽毛上,迷蒙对方鸡的眼而取胜)
比喻轻微纤细的事物〖trifle;pettything;minormatter〗。如:草芥;纤芥;芥视(轻视,不看重);芥舟(小船)
另见gài
芥菜
jiècài
〖Indianmustard;leafmustard〗一种二年生草本植物(Brassicajuncea),开黄花,茎叶及块根可吃,种子味辛辣,研成细末,可调味
芥末
jièmo
〖mustard〗一种辛辣的黄色调味品,是芥菜种子研成的粉末
芥子
jièzǐ
〖mustardseed〗最小号的荞麦级无烟煤粒(即荞麦五号煤,小于3/64英寸的)
芥子气
jièzǐqì
〖mustardgas〗一种无色油状液体,有芥末和大蒜气味。分子式(C2H4Cl)2S,有剧毒,能引起皮肤溃烂,曾用做毒气

上古音 เสียงจีนโบราณยุคเก่า : kreeds

中古音 เสียงจีนโบราณยุคกลาง : kraih

吴音 เสียงถิ่นอู๋ : ka

客家音 เสียงถิ่นฮากกา : gie

南京音 เสียงถิ่นนานกิง : jä4

粤音 เสียงถิ่นกวางตุ้ง : gaai

潮音 เสียงถิ่นแต้จิ๋ว : gai3

闽音 เสียงถิ่นหมิ่นหนาน : kai3

日音 เสียงญี่ปุ่น : kai

韩音 เสียงเกาหลี : gai

越南音 เสียงเวียดนาม : giowis

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น

error: Content is protected !!