หมวดอักษร: 扌
ความหมายปัจจุบัน :
捆 (綑) [kǔn] มัด,ผูก –> 捆绑 [kǔnbǎng] มัด
พัฒนาการตัวอักษร :
.png)
捆
kǔn
把散的东西用绳扎起来：捆扎。捆绑。
量词，指捆在一起的东西：一捆铅笔。
笔画数：10；
部首：扌；
笔顺编号：1212512341
笔顺：横竖横竖折横竖撇捺横
捆
綑
kǔn
【动】
(形声。从手,困声。本义:叩击使牢)
同本义〖strikefirmly〗
皆衣褐、捆屦、织席以为食。——《孟子·滕文公》。赵歧注:“织屦欲使坚,故叩之也。”
用绳、链或带子系、拴、扎紧〖tie;bundle;bind〗
贾蓉忍不得便骂了几句,叫人捆起来。——《红楼梦》
又如:捆风(扯谎说瞎话);捆身子(内衣);捆行李;捆谷草;捆住手脚;把书捆起来
捆
kǔn
【量】
捆扎在一起的东西,以便携带和搬运〖bundle〗。如:一捆柴禾
捆绑
kǔnbǎng
〖trussup;tieup;bind〗用绳索等捆;绑
一个中年妇女被巧妙地捆绑起来了
捆缚
kǔnfù
〖trussup;tieup;bind〗捆绑
捆扎
kǔnzhā
〖tieup;bundleup〗捆在一起;束扎
捆住手脚
kǔnzhùshǒujiǎo
〖manaclehandandfoot〗比喻过分的束缚
这也不许做,那也不许做,我们都捆住手脚,生产怎么搞得好呢?
仓颉 ชางเจ๋ย์ :
– XDWD 难木方（田）木
注音 จู้อิน:
– ㄎㄨㄣˇ
拼音 พินอิน:
– kǔn
前缀: 木＝［体］植物体坚有木质者。
字身: 困＝［用］被限制住。
字源: 会意，形声－衍文
字意: ［体］被木所限者，竖的门限。
体:
用:
因:
果:
组合字:
上古音 เสียงจีนโบราณยุคเก่า : khuunx
中古音 เสียงจีนโบราณยุคกลาง : khuonx
吴音 เสียงถิ่นอู๋ : khuen
客家音 เสียงถิ่นฮากกา : kun
南京音 เสียงถิ่นนานกิง : kuen3
粤音 เสียงถิ่นกวางตุ้ง : kwan
潮音 เสียงถิ่นแต้จิ๋ว : kung2
闽音 เสียงถิ่นหมิ่นหนาน : khun2
日音 เสียงญี่ปุ่น : kon
韩音 เสียงเกาหลี : gon
越南音 เสียงเวียดนาม : khoonr
“