ลำดับขีดอักษร:捆【kǔn】

หมวดอักษร: 扌

ความหมายปัจจุบัน :

捆 (綑) [kǔn] มัด,ผูก –> 捆绑 [kǔnbǎng] มัด

พัฒนาการตัวอักษร :

”

捆
kǔn
把散的东西用绳扎起来：捆扎。捆绑。
量词，指捆在一起的东西：一捆铅笔。
笔画数：10；
部首：扌；
笔顺编号：1212512341
笔顺：横竖横竖折横竖撇捺横
捆
綑
kǔn
【动】
(形声。从手,困声。本义:叩击使牢)
同本义〖strikefirmly〗
皆衣褐、捆屦、织席以为食。——《孟子·滕文公》。赵歧注:“织屦欲使坚,故叩之也。”
用绳、链或带子系、拴、扎紧〖tie;bundle;bind〗
贾蓉忍不得便骂了几句,叫人捆起来。——《红楼梦》
又如:捆风(扯谎说瞎话);捆身子(内衣);捆行李;捆谷草;捆住手脚;把书捆起来
捆
kǔn
【量】
捆扎在一起的东西,以便携带和搬运〖bundle〗。如:一捆柴禾
捆绑
kǔnbǎng
〖trussup;tieup;bind〗用绳索等捆;绑
一个中年妇女被巧妙地捆绑起来了
捆缚
kǔnfù
〖trussup;tieup;bind〗捆绑
捆扎
kǔnzhā
〖tieup;bundleup〗捆在一起;束扎
捆住手脚
kǔnzhùshǒujiǎo
〖manaclehandandfoot〗比喻过分的束缚
这也不许做,那也不许做,我们都捆住手脚,生产怎么搞得好呢?

仓颉 ชางเจ๋ย์ :

– XDWD 难木方（田）木

注音 จู้อิน:

– ㄎㄨㄣˇ

拼音 พินอิน:

– kǔn

前缀: 木＝［体］植物体坚有木质者。

字身: 困＝［用］被限制住。

字源: 会意，形声－衍文

字意: ［体］被木所限者，竖的门限。

体:

用:

因:

果:

组合字:

上古音 เสียงจีนโบราณยุคเก่า : khuunx

中古音 เสียงจีนโบราณยุคกลาง : khuonx

吴音 เสียงถิ่นอู๋ : khuen

客家音 เสียงถิ่นฮากกา : kun

南京音 เสียงถิ่นนานกิง : kuen3

粤音 เสียงถิ่นกวางตุ้ง : kwan

潮音 เสียงถิ่นแต้จิ๋ว : kung2

闽音 เสียงถิ่นหมิ่นหนาน : khun2

日音 เสียงญี่ปุ่น : kon

韩音 เสียงเกาหลี : gon

越南音 เสียงเวียดนาม : khoonr

“