（一）词类
ประเภทของคำ
汉语和泰语一样都属东亚语系，汉语语法和泰语语法也有很多相似之处，词类在汉语语法中起着很重要的作用，所以理解汉语词类是学习汉语语法的基本，是开始系统学习汉语的关键。
ภาษาจีนและภาษาไทยล้วนเป็นภาษาในตระกูลเอเชียตะวันออก ไวยากรณ์ของภาษาจีนและภาษาไทยมีหลายที่ที่เหมือนกัน ประเภทของคำมีบทบาทสำคัญมากในไวยากรณ์ภาษาจีน ดังนั้นการเข้าใจประเภทของคำในภาษาจีน ถือเป็นพื้นฐานของการเรียนไวยากรณ์ภาษาจีนและเป็นหัวใจสำคัญในการเริ่มเรียนภาษาจีนอย่างเป็นระบบ
词 类 简 称 表
ตารางรวมชื่อย่อประเภทคำ
1. (名) 名词 mínɡ cí noun คำนาม
2. (动) 动词 dònɡ cí verb คำกริยา
3. (助动)助动词 zhù dònɡ cí modal verb คำกริยานุเคราะห์ (แสดงความเป็นไปได้)
4. (形) 形容词 xínɡ rónɡ cí adjective คำคุณศัพท์
5. (数) 数词 shù cí numeral คำบอกจำนวน
6. (量) 量词 liànɡ cí measure word คำลักษณนาม
7. (代) 代词 dài cí pronoun คำสรรพนาม
8. (副) 副词 fù cí adverb คำกริยาวิเศษณ์
9. (介) 介词 jiè cí preposition คำบุพบท
10. (连) 连词 lián cí conjunction คำสันธาน
11. (助) 助词 zhù cí particle คำเสริม
动态助词 dònɡ tài zhù cí aspect particle คำเสริมบอกอาการ
结构助词 jié ɡòu zhù cí structural particle คำเสริมบอกโครงสร้าง
语气助词 yǔ qì zhù cí modal particle คำเสริมบอกน้ำเสียง
12. (叹) 叹词 tàn cí interjection คำอุทาน
13. (象声)象声词 xiànɡ shēnɡ cí onomatopoeia คำเลียนเสียง
(头) 词头 cí tóu prefix ปัจจัย (อุปสรรค) เสริมหน้า
(尾) 词尾 cí wěi suffix ปัจจัย (อุปสรรค) เสริมท้าย
1. 名词 ：表示人或事物名称的词。可以受数量短语的修饰，不受副词修饰。例如：
คำนาม คือคำที่แสดงชื่อของคนหรือสิ่งต่างๆ ซึ่งคำนามสามารถมีวลีที่บอกจำนวนมาขยายความได้ แต่ไม่สามารถขยายได้ด้วยคำกริยาวิเศษณ์ เช่น
可以说 ： 一个人 两张桌子 那个公司 几个问题
สามารถพูดได้ว่า
不可以说 ： 不人 都桌子 非常公司 问题极了
ไม่สามารถพูดได้ว่า
名词可细分为7小类，。如下表：
คำนามสามารถแบ่งได้เป็น 7 ชนิด ดังในตารางข้างล่างนี้
| 名词类别 ชนิดของคำนาม | 例词 ศัพท์ตัวอย่าง |
| 一般名词（普通名词） คำนามธรรมดา | 山、田、水、火、手、脚(jiǎo)、衣服、护照、 手机、电脑、小说、飞机 |
| 专有名词 คำนามเฉพาะ | 中国、泰国、曼谷( Mànɡǔ)、北京、 长城、玉佛寺(Yùfósì)、孔子(Kǒnɡzǐ)、佛主(Fózhǔ) |
| 集体名词 คำนามแสดงหมวดหมู่ | 民族(mínzú)、国家(ɡuójiā) 山川、树木 |
| 抽象名词 คำนามเชิงนามธรรม | 文化、感觉、气温 |
| 方位名词 คำนามแสดงตำแหน่งทิศทาง | 上、下、左、右、东、南、西、北、 前、后、内、外、对面、中间 |
| 时间名词 คำนามแสดงเวลา | 年、月、日、星期、 今天、明天、上午、下午 |
| 处所名词 คำนามแสดงสถานที่ | 学校、公司、商场、银行、酒店、附近 |
名词中常有词缀部分，。例如：
คำนามมักจะมีปัจจัยเสริมในตัว เช่น
| 名词前缀 ปัจจัยเสริมหน้าของคำนาม | 阿（阿姨 āyí、阿婆 āpó） 老（老师、老虎lǎohǔ） |
| 名词后缀 ปัจจัยเสริมหลังของคำนาม | 子（孩子、桌子、杯子） 儿（花儿、脸儿liǎnr） |
2. 动词 ：表示人或事物的动作、行为、存在、变化的词。主要充当句子的谓语，
一般不受程度副词修饰。例如：
คำกริยา คือคำที่แสดงอาการเคลื่อนไหว พฤติกรรม การคงอยู่ การเปลี่ยนแปลงต่างๆ ของบุคคลหรือสรรพสิ่งต่างๆ ส่วนมากจะทำหน้าที่เป็นภาคแสดงของประโยค โดยทั่วไปไม่สามารถเอาคำกริยาวิเศษณ์ที่บอกระดับมาขยายได้ เช่น
可以说 ： 他看 不看
สามารถพูดได้ว่า
不可以说 ： 很看 看极了
ไม่สามารถพูดได้ว่า
1） 根据表意功能，动词可细分为6小类，如下表：
| 动词类别 ชนิดของคำกริยา | 例词 ศัพท์ตัวอย่าง |
| 动作 、行为 การกระทำ พฤติกรรม | 听、说、读、写、吃、坐、看、做、玩、学习、认识、 工作、聊天、运动、参观 |
| 变化 、发展 การเปลี่ยนแปลง การพัฒนา | 开始、提高 |
| 心理活动 、情态 ความรู้สึกนึกคิด สภาพจิตใจ | 想、爱、喜欢、怕 (pà)、 希望、担心(dānxīn)、羡慕(xiànmù) |
| 使令 การร้องขอ การสั่ง | 叫、让、请、通知 |
| 判断 ，领有 ，存在 การวินิจฉัย การครอบครอง การดำรงอยู่ | 是、为（wéi）、有、在 |
| 趋向 การบอกทิศทางการเคลื่อนไหว | 上、下、来、去、回、进、出、开、起来、过去 |
หากแบ่งตามความหมายที่แสดง คำกริยาในภาษาจีนมีอยู่ 6 ชนิด ดังในตารางข้างล่างนี้
2） 根据可否带宾语，动词可分为2小类：
หากแบ่งตามการมีบทกรรมได้หรือไม่ คำกริยาในภาษาจีนมีอยู่ 2 ชนิด ดังนี้
① 及物动词，即使用时可带宾语的动词。
สกรรมกริยา คือคำกริยาที่สามารถมีบทกรรมได้
- 宾语为名词、数量词及名词性词组。例如：
กรณีบทกรรมเป็นคำนาม คำบอกจำนวนและนามวลี เช่น
吃饭 喝水 开车
吃一餐（饭） 喝一口（水） 开一晚上（车）
穿白色衣服 回答简单问题 参加游泳比赛
- 宾语为动词及动词性词组。例如：
กรณีบทกรรมเป็นคำกริยา และกริยาวลี เช่น
想吃 爱玩 怕去
想吃中国菜 爱玩电脑 怕去上班
- 宾语为形容词及形容词性词组。例如：
กรณีบทกรรมเป็นคำคุณศัพท์ และคุณศัพท์วลี เช่น
觉得开心 怕错
觉得十分开心 怕错太多
- 宾语为双宾语*，既有表示人的宾语，即间接宾语，也有表示物的宾语，即直接宾语。例如：
กรณีบทกรรมเป็นกรรมคู่ กล่าวคือมีบทกรรมแสดงถึงบุคคล ซึ่งเรียกว่ากรรมรอง และก็มีบทกรรมที่แสดงถึงสรรพสิ่งต่างๆ ซึ่งเรียกว่ากรรมตรง เช่น
给她（一本）书 借朋友车 说她漂亮
备注 ： 关于双宾语，详情见144页“双宾语句”。
หมายเหตุ กรุณาอ่านรายละเอียดเกี่ยวกับ “ประโยคกรรมคู่” ในหน้าที่ 144
② 不及物动词，即使用时不可带宾语的动词。不及物动词一般为双音节词语，也有少部分为多音节词语，可细分为2种情况：
อกรรมกริยา คือคำกริยาที่ไม่สามารถมีบทกรรมได้ โดยทั่วไปอกรรมกริยาจะเป็นคำศัพท์พยางค์คู่ และก็มีส่วนน้อยเป็นคำศัพท์หลายพยางค์ ซึ่งสามารถแบ่งได้เป็น 2 กรณี
- 一般不及物动词。例如：
อกรรมกริยาทั่วไป เช่น
工作 休息 生活
B．结构内部本身已是“动词+宾语”的不及物动词。例如：
อกรรมกริยาที่มีโครงสร้างภายในเป็น “กริยา+กรรม” เช่น
起床 洗澡 睡觉
见面 结婚 帮忙
3） 根据音节组成，动词主要有2小类：
หากแบ่งตามจำนวนพยางค์เสียงของคำ คำกริยาในภาษาจีนหลักๆ มี 2 ชนิดดังนี้
① 单音节动词。例如：
คำกริยาพยางค์เดี่ยว เช่น
吃 喝 唱 尝 叫
打 找 开 关 玩
去 来 走 跑 踢
上 下 回 坐 站
听 说 读 写 看
想 做 修 停 种
② 双音节动词。 例如：
คำกริยาพยางค์คู่ เช่น
学习 练习 预习 复习 实习
工作 上班 上学 休息 游泳
锻炼 介绍 告诉 通知 讨论
考试 打算 喜欢 照顾 翻译
问候 麻烦 原谅 习惯 咳嗽
游览 布置 应该 祝贺 纪念
注意 欢迎 起飞 检查 托运
需要特别说明的是，动词中有一类词叫做“离合动词”。它们是一些动宾结构的双音节动词，同时也是不及物动词。它们的特别之处在于：在需要表达出动作的数量、结果、可能性等情况时，需将前后音节分开。例如“结婚”：
สิ่งที่ต้องแนะนำเป็นพิเศษคือ ในภาษาจีนมีคำกริยาประเภทหนึ่งเรียกว่า “คำกริยาแยก-รวม” ซึ่งเป็นคำกริยาพยางค์คู่ที่มีโครงสร้างเป็น “กริยา+กรรม” และก็เป็นอกรรมกริยาด้วย ข้อพิเศษของคำกริยาประเภทนี้คือ เมื่อต้องการแสดงถึงจำนวนปริมาณ ผลลัพท์ ความเป็นไปได้ ฯลฯ ของกริยา คำกริยาประเภทนี้ต้องใช้ในรูปแยกพยางค์หน้าและหลังออกกัน ตัวอย่างเช่นคำว่า “结婚”
– 我们结婚十年了。
– 他结过两次婚。
– 他和小李刚结完婚。
– 他们还没准备好，这个月还结不了婚。
常见离合动词有：
คำกริยาแยก-รวม ที่พบเห็นบ่อยมีดังนี้
结婚、离婚、见面、谈话、聊天、游泳、起床、睡觉、洗澡、照相、帮忙、放假、毕业、请客、住院、出院、上班、上课、失业(shīyè)、吃惊(chījīnɡ)、生气等等。
3. 助动词：又称“能愿动词”，用在动词、形容词前边，表示客观的可能性、必要性或人的主观意愿。能愿动词不能用在名词前面，不能重叠、不能带助词“了、着、过”等。
คำกริยานุเคราะห์ หรือเรียกอีกชื่อว่า 能愿动词แปลว่า คำกริยาซึ่งแสดงความสามารถหรือความปรารถนา ใช้วางไว้หน้าคำกริยา คำคุณศัพท์ เพื่อแสดงถึงความเป็นไปได้ ความจำเป็นทางภววิสัย หรือความปรารถนาของบุคคลเชิงอัตวิสัย คำกริยานุ-เคราะห์ไม่สามารถวางไว้หน้าคำนาม ไม่สามารถซ้ำคำได้และไม่สามารถมีคำเสริม “了 着 过 ฯลฯ” ได้
助动词可细分为5小类，如下表：
คำกริยานุเคราะห์สามารถแบ่งได้เป็น 5 ชนิด ดังตารางข้างล่างนี้
| 类别ชนิด | 助动词คำกริยานุเคราะห์ |
| 技能、能力ทักษะ ความสามารถ | 会、能、可以 |
| 可能ความเป็นไปได้ | 会、能、可以、可能 |
| 应该สมควร | 应、应该、应当、该 |
| 必要ความจำเป็น | 必须(bìxū)、得（děi）、要 |
| 愿望ความปรารถนา | 愿意（yuànyì）、要、想、敢（ɡǎn） |
常见助动词介绍：
การแนะนำการใช้คำกริยานุเคราะห์ที่พบบ่อย
- 想 อยาก / อยากจะ
表示主观上的意愿，侧重“打算”、“希望”。例如：
ใช้แสดงความปรารถนาของประธาน มีความหมายเน้นไปทาง “วางแผน” “หวัง/ปรารถนา” เช่น
你想去商场吗？ –我不想去商场，我想在家看电视。
คุณอยากจะไปห้างสรรพสินค้าไหม —-ฉันไม่อยากไปห้าง ฉันอยากดูโทรทัศน์อยู่ที่บ้าน
2） 要 ต้องการ / จะ
能愿动词“要”的主要意思和用法有：
ความหมายหลักและวิธีการใช้คำกริยานุเคราะห์ “要”
① 表示主观意志上的要求。否定式是“不想”。例如：
แสดงความปรารถนาของประธาน รูปปฏิเสธคือ “不想” เช่น
- 我要买水果。
ฉันต้องการซื้อผลไม้
- 你要看这本小说吗？ — 我不想看。
คุณจะอ่านหนังสือนิยายเล่มนี้ไหม —- ฉันไม่อยากอ่าน
② 表示客观事实上的需要。否定式常用“不用”。例如：
แสดงความต้องการโดยภววิสัย รูปปฏิเสธคือ “不用” เช่น
- 在泰国，进寺庙(sìmiào)的时候要脱鞋(tuōxié)吗？
ที่ประเทศไทย เวลาเข้าวัดต้องถอดรองเท้าไหม
- 要。
ต้อง
3） 会 สามารถ (ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง) เป็น
① 表示通过学习掌握一种技能。例如：
แสดงความสามารถ ทักษะจากการเรียนรู้ เช่น
- 他会说广东话(Guǎngdōnɡhuà)。
เขาพูดภาษาจีนกวางตุ้งเป็น
- 我不会开车。
ฉันขับรถไม่เป็น
② 表示可能性。例如：
แสดงความเป็นไปได้ เช่น
- 这么晚了，我看，他不会来了。
ดึกอย่างนี้แล้ว ฉันว่าเขาไม่ (น่าจะ) มาแล้ว
- 别着急，他会来的。
อย่าใจร้อน เขาต้องมาแน่
4） 能 สามารถ…ได้ / ทำได้
① 表示具有某种能力。例如：
เพื่อแสดงทักษะความสามารถอย่างใดอย่างหนึ่งเช่น
- 颂猜(Sònɡcāi)能用汉语谈话。
สมชายสามารถสนทนาภาษาจีนได้
② 也可表示客观上的允许。例如：
แสดงการอนุญาตตามภววิสัยเช่น
- 你明天能去吗？ — 不能去，明天我有事。
พรุ่งนี้คุณไปได้ไหม —- ไปไม่ได้ พรุ่งนี้ฉันมีธุระ
5） 可以 (สามารถ)…ได้
表示客观或情理上的许可。例如：
แสดงการอนุญาตตามหลักเหตุผลหรือภววิสัย เช่น
- 我们可以回家了吗？ — 可以了。
พวกเรากลับบ้านได้หรือยัง — (กลับ) ได้แล้ว
- 我们可以在抽烟(chōuyān)吗？ –不行，这儿是
公共场所(ɡōnggònɡ chǎnɡsuǒ)。
พวกเราสามารถสูบบุหรี่ที่นี่ได้เปล่า —- ไม่ได้ ที่นี่เป็นสถานที่สาธารณะ
6） 应该 / 该 ควรจะ
表示理所当然、理应如此。例如：
แสดงเหตุผล สิ่งที่ควรจะเป็น เช่น
- 已经12点了，你应该睡觉了。
เที่ยงคืนแล้ว คุณควรนอนได้แล้ว
- 别开玩笑了，大家应该工作了。
เลิกล้อเล่นกันได้แล้ว ทุกคนควรทำงานได้แล้ว
7） 可能 อาจจะ
表示推论的意思。例如：
ใช้ในการอนุมาน คาดเดา เช่น
- 天(yīn)了，可能要下雨了。
ฟ้ามืดแล้ว สงสัยฝนจะตกแล้ว
- 太晚了，他可能不来了。
สายมากแล้ว เขาคงไม่มาแล้ว
8） 得 ต้อง / จำเป็นจะต้อง
表示客观上的必要。否定式为“不用”。例如：
แสดงถึงความจำเป็นโดยภววิสัย มีรูปปฏิเสธเป็น “不用” ตัวอย่างเช่น
- 我得陪女朋友去看电影了。
ฉันต้องไปดูหนังเป็นเพื่อนแฟนแล้ว
- 小王不能来上课，我得告诉老师一下。
เสี่ยวหวังมาเรียนไม่ได้ ฉันต้องไปบอกอาจารย์สักหน่อย
- 不用了，我已经告诉老师了。
ไม่ต้องแล้ว ฉันบอกอาจารย์แล้ว
4. 形容词 ：是表示人、事物或行为、动作的性质或状态的词。形容词能够受程度副词修饰，但不能带宾语。
คำคุณศัพท์ คือคำที่แสดงคุณสมบัติหรือสภาวะของคน สิ่งของ การกระทำหรือพฤติกรรม ซึ่งคำคุณศัพท์สามารถมีคำวิเศษณ์ที่บอกระดับมาขยายได้ แต่ไม่สามารถมีบทกรรมมารองรับได้
形容词可细分为2小类，如下表：
คำคุณศัพท์สามารถแบ่งได้เป็น 2 ชนิด ดังตารางข้างล่างนี้
| 形容词类别ชนิดของคำคุณศัพท์ | 例词ศัพท์ตัวอย่าง |
| 表示人和事物的性质、状态 แสดงคุณสมบัติหรือสภาวะของคน เรื่องราวหรือ สิ่งของ | 好、坏、黑、白、小、美、丑(chǒu)、热、冷、远、近、轻、重、饱、饿、长、短、便宜、昂贵(ángguì)、干净、肮脏(āngzāng)、糟糕、方便 |
| 表示动作和行为的状态 แสดงสภาวะของการกระทำ หรือพฤติกรรม | 快、慢、高兴、愉快、忧伤(yōushāng)、着急、努力、热情、认真、激动(jīdònɡ)、勇敢(jiānqiánɡ) |
5. 数词 ：表示数目的词。可分为 ：基数词、概数词和序数词。汉语的数词和量词常常一起使用。
คำบอกจำนวน คือคำที่แสดงจำนวนหรือตัวเลข สามารถแบ่งได้เป็นเลขพื้นฐาน เลขประมาณและเลขบอกลำดับ ซึ่งในภาษาจีนคำบอกจำนวนมักจะใช้พร้อมกับคำลักษณนาม
1) 基数包括整数、分数、小数和倍数。如下表：
เลขพื้นฐานรวมถึงเลขจำนวนเต็ม เลขเศษส่วน เลขทศนิยมและเลขผลคูณ ดังในตารางข้างล่างนี้
| 类别ชนิด | 例词ศัพท์ตัวอย่าง |
| 整数เลขจำนวนเต็ม | 零、一、二、三、十、百、千(qiān)、万(wàn)、亿(yì) |
| 分数เลขเศษส่วน | 二分之一、百分之十、九折(zhé) |
| 小数เลขทศนิยม | 零点五、六点七五 |
| 倍数เลขผลคูณ | 两倍(bèi)、十点五倍 |
2) 概数的表达有两种类型，如下表：
การแสดงเลขประมาณมี 2 รูปแบบ ดังตารางข้างล่างนี้
| 类型 รูปแบบ | 例子 ตัวอย่าง |
| 用相邻的数词连用 ใช้เลขติดกันสองจำนวน （9和10及10和11除外） เลข 9 กับ 10 และ 10 กับ 11 ไม่สามารถ ใช้ตามข้อนี้ได้ | 一两天、两三本、十二三岁、四五十个人、七八千美元 |
| 在数词前或后加上表示概数的词语 ใช้ศัพท์แสดงการประมาณ ประกอบหน้าหรือหลังคำบอกจำนวน | 1) 在数词前面加上表示概数的词语，如： ใช้ศัพท์แสดงการประมาณประกอบหน้าคำบอกจำนวน เช่น 近 ： 近五百人、近三年 大概 ： 大概十个 差不多 ： 差不多百分之五 约 ： 约十万泰铢 几 ： （在中国）几十年 两 ： （等）两天 2） 在数词后面加上表示概数的词语，如： ใช้ศัพท์แสดงการประมาณประกอบหลังคำบอกจำนวน เช่น 多 ： 两千多公斤、十多个人 来 ： 一百来个公司 左右 ： 五天左右 上下 ： 三十岁上下 以上 ： 十个以上 以下 ： 二十个以下 以内 ： 二十以内 |
3） 序数，在汉语里的基本表示方法是在整数前加上“第”字，也有些数词不需要加“第”，如下表：
เลขบอกลำดับ ในภาษาจีนวิธีพื้นฐานในการแสดงเลขบอกลำดับคือเติมคำว่า “ที่” ไว้หน้าเลขจำนวนเต็ม แต่ก็มี
คำจำนวนหนึ่งไม่ต้องเติม “ที่” ก็สามารถแสดงถึงการบอกลำดับได้ ดังในตารางต่อไปนี้
| 类别ชนิด | 例词ศัพท์ตัวอย่าง |
| 在整数前加“第” เติมคำว่า “ที่” ไว้หน้าเลขจำนวนเต็ม | 第一（次）、第二（名）、第三（号） |
| 表示年月日、星期 การแสดงวัน เดือน ปี วันที่ | 2012年12月31日 星期五 |
| 表示等级 การแสดงระดับชั้น | 头（等）、二（等） |
| 表示列举 การยกตัวอย่างตามลำดับก่อนหลัง | 首先(shǒuxiān)、其次(qícì)、第三 |
| 表示亲属排行 การเรียงลำดับรุ่นญาติพี่น้อง | 大（哥）、三（弟）、老四、老幺(yāo) |
| 表示编号 การเรียงลำดับ | 一（班）、五（楼）、101(巷xiànɡ) |
4） 特殊数词“半”。不能单独使用。使用时有两种情况，如下：
คำบอกจำนวนพิเศษ “ครึ่ง” ไม่สามารถใช้ลำพังได้ ซึ่งวิธีใช้แบ่งเป็น 2 กรณีดังนี้
| 无整数时，“半”置于量词前，例如： ถ้าไม่มีเลขจำนวนเต็ม “半” ต้องอยู่หน้าลักษณนาม เช่น | 半公斤 半年 |
| 有整数时，“半”置于量词后，例如： ถ้ามีเลขจำนวนเต็ม “半” ต้องอยู่หลังลักษณนาม เช่น | 三公斤半 三年半 |
5） “0”的读法规则：
หลักการอ่านเลข “0”
| 读法规则 หลักการอ่าน | 数字 ตัวเลข | 读法 การอ่าน |
| “0”在数字末尾时，不用读出 ถ้าอยู่ท้ายตัวเลข “0” ไม่ต้องอ่านออกมา | 150 46,780 | 一百五十 四万六千七百八十 |
| “0”位于其他数字之间时，须读出来 ถ้าอยู่ระหว่างเลขตัวอื่นๆ ต้องอ่าน “0” ออกมา | 105 40,678 | 一百零五 四万零六百七十八 |
| 其他数字中间出现连续多个“0”时，只读一次“0” ระหว่างเลขตัวอื่นๆ มี “0” ปรากฏตัวติดกันหลายตัว กำหนดให้อ่าน “0” เพียงครั้งเดียว | 40,067 | 四万零六十七 |
| 小数点后的“0”须逐一读出来 “0” ที่อยู่หลังจุดทศนิยม ต้องอ่านออกมาทุกตัว | 5.00 | 五点零零 |
6） “1”的读法：
การอ่านเลข “1”
| 读法规则หลักการอ่าน | 例子ตัวอย่าง | 读法การอ่าน |
| 表示数量或顺序时，读“一” แสดงจำนวนปริมาณ หรือ ลำดับ อ่านเป็น “yī” | 1 121 第1名 | 一 一百二十一 第一名 |
| 表示号码时，读“yāo” แสดงหมายเลขต่างๆ นิยมอ่านเป็น “yāo” | 319号房间、 081-3746521 | 三yāo九号房间、 零八yāo -三七四六五二yāo |
7） “二”和“两”。都表示数目“2”。但两者有着主要区别：“二”的功能是表示数字、号码和顺序，“两”则表示数量。具体如下：
“二” และ “两” ซึ่งทั้งสองต่างก็หมายถึง “2” แต่มีความแตกต่างหลักๆ คือ “二” ใช้ในการแสดงตัวเลข หมายเลข ลำดับ ส่วน “两” ใช้ในการแสดงจำนวน ซึ่งความแตกต่างระหว่างสองคำนี้มีดังนี้
① 仅有“2”一位数，用作数数、表示号码以及排序时，都用“二”。例如：
มีเพียง “2” เลขหลักเดียว เมื่อใช้ในการนับตัวเลข บอกหมายเลขและการเรียงลำดับ ให้ใช้ “二” เสมอ เช่น
一、二、三、四 不说 ：ไม่พูดเป็น 一、两、三、四
三二五号房间 不说 ：ไม่พูดเป็น 三两五号房间
获得(huòdé)第二名 不说 ：ไม่พูดเป็น 获得第两名
② 10以上的数目尾中的“2”，不管后面有没有量词，都用“二”。例如：
“2” ที่อยู่ท้ายตัวเลขสองหลักขึ้นไป ไม่ว่าจะมีคำลักษณนามตามหลังหรือไม่ ให้ใช้ “二” เสมอ เช่น
十二个月 不说 ：ไม่พูดเป็น 十两个月
三百五十二公里 不说 ：ไม่พูดเป็น 三百五十两公里
③ 数量仅为“2”，后有量词（或不需要量词的名词）时，一般要用“两”。例如：
คำบอกจำนวน “2” หากข้างหลังตามด้วยคำลักษณนาม (หรือคำนามที่ไม่ต้องใช้ลักษณนามประกอบ) โดยทั่วไปจะใช้ “两” เช่น
两个中国人 不说 ：ไม่พูดเป็น 二个中国人
两个商场 不说 ：ไม่พูดเป็น 二个商场
两国 不说 ：ไม่พูดเป็น 二国
其他数位上的“2”的表达情况可分为：
การใช้ “2” ที่วางอยู่ในตำแหน่งอื่น แบ่งได้ดังนี้
- 十位、十万位、十亿数位上的“2”，只能说“二”。例如：
“2” ที่อยู่หลักสิบ หลักแสนและหลักพันล้าน พูดได้แค่ “二” เท่านั้นเอง เช่น
二十 不可说 ：ไม่สามารถพูดได้เป็น 两十
二十万 不可说 ：ไม่สามารถพูดได้เป็น 两十万
二十亿 不可说 ：ไม่สามารถพูดได้เป็น 两十亿
- 百、千、万、百万、千万、亿数位上的“2”，可说“二”，也可说“两”。例如：
ส่วน “2” ที่อยู่หลักร้อย พัน หมื่น ล้าน สิบล้าน ร้อยล้านนั้นพูดเป็น “二” หรือ “两” ก็ได้ เช่น
二千八百泰铢(Tàizhū) 可说 ：สามารถพูดได้เป็น 两千八百泰铢
8） 汉语数词大小写对照表：
ตารางเทียบตัวเลขภาษาจีนในรูปอักษรใหญ่-เล็ก
| 汉字大写 ตัวเลขเขียนใหญ่ | 汉字小写 ตัวเลขเขียนเล็ก | 汉语发音 การออกเสียง | 泰语释意 คำแปลภาษาไทย |
| 壹 | 一 | yī | หนึ่ง |
| 贰 | 二 | èr | สอง |
| 叁 | 三 | sān | สาม |
| 肆 | 四 | sì | สี่ |
| 伍 | 五 | wǔ | ห้า |
| 陆 | 六 | liù | หก |
| 柒 | 七 | qī | เจ็ด |
| 捌 | 八 | bā | แปด |
| 玖 | 九 | jiǔ | เก้า |
| 拾 | 十 | shí | สิบ |
| 佰 | 百 | bǎi | ร้อย |
| 仟 | 千 | qiān | พัน |
| 萬 | 万 | wàn | หมื่น |
| 拾萬 | 十万 | shí wàn | แสน |
| 佰萬 | 百万 | bǎi wàn | ล้าน |
| 仟萬 | 千万 | qiān wàn | สิบล้าน |
| 亿 | 亿 | yì | ร้อยล้าน |
| 兆 | 兆 | zhào | ล้านล้าน |
6. 量词：表示计量单位的词。汉语量词分为：名量词和动量词。
คำลักษณนาม คือคำที่ใช้เป็นหน่วยหน่วยวัดปริมาณของคน สิ่งของหรือ การกระทำ ลักษณนามในภาษาจีนแบ่งเป็น 2 ชนิด คือ ลักษณนามนับนามและลักษณนามนับการกระทำ
在句子中，名量词多作定语，动量词多作动量补语，例如：
ในประโยคหนึ่ง ลักษณนามนับนามส่วนมากจะทำหน้าที่เป็นบทขยายนาม และลักษณนามนับการกระทำส่วนใหญ่จะใช้
เป็นบทเสริมบอกจำนวนครั้งในการกระทำของคำกริยา เช่น
ลักษณนามนับนาม ： 一个泰国人 两家公司
ลักษณนามนับการกระทำ ： 读两遍 去了三次
汉语常用量词表
ตารางคำลักษณนามภาษาจีนที่ใช้บ่อย
1） 名量词 ลักษณนามนับนาม
| 名量词 ลักษณนามนับนาม | 拼音 พินอิน | 泰文释意 คำแปลภาษาไทย | 可以搭配的名词例词 คำนามที่สามารถใช้คู่กันได้ | ||||
| 杯 | bēi | แก้ว ถ้วย | 水 茶 咖啡 牛奶 酒 | ||||
| 本 | běn | เล่ม | 书 杂志 词典 小说 画报 | ||||
| 层 | cénɡ | ชั้น | 楼 书架（shūjià） | ||||
| 打 | dá | โหล | 啤酒（píjiǔ） 铅笔（qiānbǐ） | ||||
| 滴 | dī | หยด | 水 酒 眼泪（yǎnlèi） 油 (yóu) | ||||
| 段 | duàn | ช่วง ตอน | 时间 路 话 文章(wénzhānɡ) | ||||
| 对 | duì | คู่ | 耳环（ěrhuán） 花瓶 | ||||
| 朵 | duǒ | ดอก | 花 云（yún） | ||||
| 封 | fēnɡ | ฉบับ | 信 邮件（yóujiàn） | ||||
| 个 | ɡè | คน อัน แห่ง อย่าง | 人 东西 地方 问题 | ||||
| 行 | hánɡ | บรรทัด | 字 | ||||
| 间 | jiān | ห้อง | 房屋(fánɡwū) 教室 病房 | ||||
| 件 | jiàn | ชิ้น | 衣服 事情 行李 | ||||
| 句 | jù | ประโยค | 话 汉语 | ||||
| 棵 | kē | ต้น | 树（shù） 草(cǎo) 菜 | ||||
| 颗 | kē | ดวง นัด | 星 心 子弹（zǐdàn） | ||||
| 课 | kè | บท | 书 课文 | ||||
| 口 | kǒu | คน ตัว คำ บ่อ | 人 猪(zhū) 饭 井 | ||||
| 块 | kuài | ก้อน ชิ้น ผืน เม็ด หยวน | 面包 点心 糖 钱 | ||||
| 粒 | lì | เม็ด นัด | 饭 葡萄（pútáo） | ||||
| 辆 | liànɡ | คัน | 车 | ||||
| 列 | liè | ขบวน | 火车 | ||||
| 面 | miàn | ด้าน บาน | 镜子(jìnɡzi) 墙壁（qiánɡbì） | ||||
| 名量词 ลักษณนามนับนาม | 拼音 พินอิน | 泰文释意 คำแปลภาษาไทย | 可以搭配的名词例词 คำนามที่สามารถใช้คู่กันได้ | ||||
| 排 | pái | แถว | 树 房子 | ||||
| 片 | piàn | แผ่น ชิ้น ผืน | 面包 肉 药 草地(cǎodì) 树林(shùlín) | ||||
| 瓶 | pínɡ | ขวด | 水 酒 香(xiānɡ)水 | ||||
| 群 | qún | ฝูง กลุ่ม | 羊(yánɡ) 鸭 人 孩子 | ||||
| 双 | shuānɡ | คู่ | 手 鞋 袜子(wàzi) 筷子(kuàizi) | ||||
| 所 | suǒ | แห่ง | 学校 医院 | ||||
| 台 | tái | เครื่อง | 电视 电脑 洗衣机 | ||||
| 套 | tào | ชุด | 衣服 书 房子 家具(jiājù) | ||||
| 听 | tīnɡ | กระป๋อง | 可乐 啤酒 | ||||
| 位 | wèi | ท่าน | 老人 先生 小姐 朋友 客人 老师 | ||||
| 样 | yànɡ | อย่าง ชนิด | 东西 点心 | ||||
| 页 | yè | หน้า | 纸 书 | ||||
| 张 | zhānɡ | แผ่น ใบ | 纸 报纸 照片 票 | ||||
| 支 | zhī | ด้าม เพลง กระบอก | 笔 歌 枪(qiānɡ) | ||||
| 只 | zhī | ตัว ข้าง | 猫 鸡 眼睛(yǎnjīnɡ) 手 脚 箱子（xiānɡzi） | ||||
| 种 | zhǒnɡ | ชนิด ประเภท | 人 东西 事情 意见 方法 | ||||
2) 动量词 ลักษณนามนับการกระทำ
| 动量词 ลักษณนามนับการกระทำ | 拼音 พินอิน | 泰文释意 คำแปลภาษาไทย | 可以搭配的动词例词 คำกริยาที่สามารถใช้คู่กันได้ |
| 遍 | biàn | รอบ ครั้ง | 听 说 读 写 看 念 翻译 想 |
| 场 | chǎnɡ | รอบ | 下（雨） 打（球） |
| 次 | cì | ครั้ง | 来 去 找 参观 |
| 顿 | dùn | มื้อ พักหนึ่ง | 吃 打 骂(mà) |
| 回 | huí | รอบ เที่ยว | 来 去 送 看 |
| 趟 | tànɡ | รอบ เที่ยว | 来 去 走 |
7. 代词 : 用来代替名词、动词、形容词、数词、副词的词。分为三类：
คำสรรพนาม คือ คำที่ใช้เรียกแทนคำนาม คำกริยา คำคุณศัพท์ คำบอกจำนวนหรือคำกริยาวิเศษณ์ ซึ่งแบ่งเป็น 3 ประเภท
ได้แก่
1） 人称代词—是用来指示或称代人名、事物名称的代词。具有名词的一般特点， 可以作主语、宾语和定语，但不能做谓语和状语。常用人称代词如下表：
บุรุษสรรพนาม คือสรรพนามที่ใช้เรียกแทนชื่อบุคคล หรือสรรพสิ่งต่าง มีลักษณะเด่นเหมือนกับคำนามทั่วไป สามารถทำหน้าที่เป็นบทประธาน บทกรรม และบทขยายนามได้ แต่ไม่สามารถใช้เป็นบทกริยากับบทขยายกริยาได้ บุรุษสรรพนามที่ใช้บ่อยมีดังนี้
| 类别 ชนิด | 单数 เอกพจน์ | 复数 พหูพจน์ |
| 第一人称สรรพนามบุรุษที่ 1 | 我 | 我们、咱(zán)们 |
| 第二人称สรรพนามบุรุษที่ 2 | 你、您 | 你们 |
| 第三人称สรรพนามบุรุษที่ 3 | 他、她、它 | 他们、她们、她们 |
| 其他 อื่นๆ | 自己、别人、家人、人家、大家 |
2） 疑问代词—用来表示疑问的代词。询问人、事物、时间、处所、性状、方式、 数目等，它是构成疑问句的一种手段。常见疑问词如下表：
ปฤจฉาสรรพนาม คือสรรพนามที่แสดงถึงการถาม ซึ่งถามถึงบุคคล สรรพสิ่ง/เหตุการณ์ เวลา สถานที่ ลักษณะและคุณสมบัติ รูปแบบวิธีการ จำนวน เป็นต้น การใช้คำประเภทนี้เป็นวิธีหนึ่งในการเรียงประโยคคำถาม คำปฤจฉาสรรพนามที่ใช้บ่อยมีดังนี้
| 类别ชนิด | 疑问词ปฤจฉาสรรพนาม |
| 问人 ถามบุคคล | 谁 |
| 问事物สรรพสิ่ง/เหตุการณ์ | 什么、哪 |
| 问时间ถามเวลา | 多久、几时 |
| 问地点ถามสถานที่ | 哪儿、哪里 |
| 问方式、性状 ถามรูปแบบ ลักษณะและคุณสมบัติ | 怎么、怎样、怎么样 |
| 问数目ถามจำนวน | 几、多少 |
| 问程度ถามระดับความเข้นข้น | 多、多么 |
3) 指示代词—用来指示人或事物的词。常用指示代词如下表：
นิยมสรรพนาม คือสรรพนามที่ใช้สำหรับกำหนดเจาะจงคน สิ่งของหรือเรื่องราวต่างๆ ซึ่งนิยมสรรพนาม
ที่ใช้บ่อยมีดังนี้
| 类别类别ชนิด | 近指ระยะใกล้ | 远指ระยะไกล | 泛指ทั่วไป | 特指เจาะจง |
| 指代人或事物 กำหนดเจาะจงคน สิ่งของหรือเรื่องราวต่างๆ | 这位老师、 这件事 | 那位老师、 那件事 | 各、 某(mǒu) | 每 |
| 指代处所 กำหนดเจาะจงสถานที่ ตำแหน่ง | 这儿＝这里 | 那儿＝那儿 | ||
| 指代时间 กำหนดเจาะจงเวลา | 这时、 这会儿 | 那时、 那会儿 | ||
| 指代性质、方式、程度等 กำหนดเจาะจงคุณสมบัติ วิธีการ ระดับ | 这么、这样、 这么样 | 那么、那样、 那么样 |
8. 副词：是修饰、限制动词或形容词，表示程度、时间、范围、方式、否定、可能、语气等意义的词。副词一般用在动词、形容词前边作状语。例如：
คำกริยาวิเศษณ์ คือ คำที่ขยายคำกริยาหรือคำคุณศัพท์ ทำหน้าที่แสดงระดับ เวลา ขอบเขต รูปแบบของกริยาอาการ การปฏิเสธ ความเป็นไปได้ หรือน้ำเสียงฯลฯ โดยทั่วไปคำกริยาวิเศษณ์จะใช้ไว้หน้าคำกริยาหรือคำคุณศัพท์ทำหน้าที่เป็นบทขยาย (กริยา) ตัวอย่างเช่น
再来一杯！ เอามาอีกแก้วหนึ่ง
我刚十五岁。 ฉันเพิ่งจะอายุ 15 ปี
越说越高兴。 ยิ่งพูดยิ่งดีใจ
常见副词如下表：
คำกริยาวิเศษณ์ที่พบบ่อยดังในตารางต่อไปนี้
| 副词类别ชนิดคำกริยาวิเศษณ์ | 例词ศัพท์ตัวอย่าง |
| 表示程度 แสดงระดับ | 很、挺、太、更、最、多、好、 非常、十分、特别、比较、有点儿 |
| 表示语气 แสดงน้ำเสียง | 真、大概、也许(yěxǔ)、到底(dàodǐ)、或者 几乎(jīhū)、好在、只好(zhǐhǎo)、当然 |
| 副词类别ชนิดคำกริยาวิเศษณ์ | 例词ศัพท์ตัวอย่าง |
| 表示时间、频率 แสดงเวลา ความถี่ | 已经、正在、正、在、马上、曾经 (cénɡjīnɡ)、刚、刚刚、将要、将、要、常常、才、就、先、然后、慢慢、永远(yǒnɡyuǎn)、 一直、总(zǒnɡ)是、终于、再三 |
| 表示处所 แสดงสถานที่ | 到处(dàochù)、遍地(biàndì) |
| 表示范围 แสดงขอบเขต | 都、只(zhǐ)、光(ɡuānɡ)、就 |
| 表示肯定、否定 แสดงการเน้นย้ำ ยืนยัน ปฏิเสธ | 必须(bìxū)、的确(díquè)、 不、没有、没、是否、不必、不用，不曾…… |
| 表示情状 แสดงลักษณะ อาการ | 悄悄(qiāoqiāo)、赶紧(ɡǎnjǐn)、 渐渐(jiànjiàn)、专门(zhuānmén)、随身、 |
| 表示关联 แสดงความเกี่ยวข้อง | 也、越……越、又、顺便 |
9.介词： 是用在名词、代词或某些词前边构成介词结构，表示动作的时间、处所、方向、对象、原因、方式、排除等意义的词。介词一般不能单独使用，不能重叠，不能加“着、了、过”。常用介词如下表：
คำบุพบท คือคำที่ทำหน้าที่เชื่อมหรือต่อคำ วางไว้หน้าคำนาม คำสรรพนามหรือคำชนิดใดชนิดหนึ่ง เพื่อแสดงเวลา สถานที่ ทิศทาง เป้าหมาย มูลเหตุ วิธีการ วัตถุประสงค์ การเปรียบเทียบหรือการตัดประเด็นอื่น ซึ่งโดยปกติแล้ว คำบุพบทไม่สามารถใช้ลำพังได้ ไม่สามารถใช้ในรูปซ้อนได้ และไม่สามารถใช้รวมกับคำว่า “着 了 过” ได้ด้วยเช่นกัน คำบุพบทที่ใช้กันบ่อยมีดังในตารางต่อไปนี้
| 介词类别ชนิดคำบุพบท | 例词ศัพท์ตัวอย่าง |
| 表示时间、地点、方向 แสดงเวลา สถานที่ ทิศทาง | 自从、从、往、离、向、趁、沿着(yánzhe) |
| 表示目标对象 แสดงเป้าหมายของกริยาอาการ | 对、替、同、与(yǔ)、和、跟、给、把、被、让、叫、对于(yú)、关于 |
| 表示方式 แสดงวิธีการ | 按照、凭着、靠、通过 |
| 表示原因、目的 แสดงมูลเหตุและวัตถุประสงค์ | 为了、因、因为、由于、以为 |
| 表示比较 แสดงการเปรียบเทียบ | 比、和、跟、同、与 |
| 表示排除 แสดงการตัดประเด็นอื่น | 除了、除开、除去 |
10. 连词 ：是连接词、短语或分句的词。它的主要功能是表示被连接部分之间的关系。
คำสันธาน คือคำที่เชื่อมโยงคำ วลี หรือประโยค หน้าที่หลักของคำสันธานคือแสดงความสัมพันธ์ระหว่างส่วนที่ถูก
เชื่อมโยง
按连词在句中的位置，可将常用连词分为三类，如下表：
หากยึดตามการจัดวางตำแหน่งคำสันธานในประโยค สามารถแบ่งคำสันธานที่ใช้บ่อยเป็น 3 ชนิดได้ดังตารางต่อไปนี้
| 连词类别ชนิดคำสันธาน | 例词ศัพท์ตัวอย่าง |
| 位于中间，连接词或短语 อยู่ตรงกลางเพื่อเชื่อมคำหรือวลี | 和、与、跟、同、以及、或者 |
| 位于前面，导入信息 อยู่ข้างหน้าเพื่อนำเสนอข้อความ | 虽然、因为、要是、如果、不但 |
| 位于后面，承接前面信息 อยู่ข้างหลังเพื่อรองรับข้อความข้างหน้า | 但、但是、可、可是、不过、因此、所以、就、而且、 于是、燃火、不如、不然、以便 |
使用连词时，需注意以下几点：
การใช้คำสันธานมีประเด็นพึงสังเกตดังนี้
- 成对使用，以使被两者连接的内容完整一致。例如：
คำสันธานที่ “อยู่ข้างหน้าเพื่อนำเสนอข้อความ” และคำสันธานที่ “อยู่ข้างหลังเพื่อรองรับข้อความข้างหน้า” มักใช้คู่กันเสมอ เพื่อให้ข้อความทั้งสองส่วนสอดคล้องกัน เช่น
因为……，所以…… 由于……，因此……
虽然……，但是…… 不但……，而且……
因为天气不好，所以今天我们不去海边(hǎibiān)玩儿了。
เนื่องจากอากาศไม่ดี ดังนั้นวันนี้พวกเราไม่ไปเที่ยวชายทะเลแล้ว
- 连词常与副词成对使用。例如：
คำสันธานมักใช้คู่กับคำกริยาวิเศษณ์เช่น
先……，然后…… 不但……，还…….
即使(jíshǐ)……，也…… 要是……，就……
只有……，才…… 除非……，才……
即使天气不好，今天我们也要去海边玩儿。
ถึงอากาศไม่ดี วันนี้พวกเราก็จะไปเที่ยวชายทะเล
3） 连词和介词易混淆，需注意区分。例如：
汉语中，“和、跟、同”等词既可用作连词，又可用作介词。两者的区别在于：作连词时，被连接的两部分地位相当，可以互换位置而整句话意思不变；作介词时，被连接的两部分地位不对等，不可互换位置，因互换后，整句话的意思会变。例如：
คำสันธานกับคำบุพบทสับสนกันง่าย ควรทำการแยกแยะ เช่น ในภาษาจีน คำว่า “和 跟 同” ไม่เพียงแต่ใช้เป็นคำสันธานได้แล้วยังสามารถใช้เป็นคำบุพบทได้ด้วยเช่นกัน ซึ่งความแตกต่างในกรณีนี้คือ กรณีใช้เป็นคำสันธาน คำที่ถูกเชื่อมต้องมีคุณสมบัติเหมือนกัน สามารถสลับตำแหน่งกันได้แต่ความหมายไม่เปลี่ยนแปลง และกรณีใช้เป็นคำบุพบท คำที่ถูกเชื่อมมีคุณสมบัติไม่เหมือนกัน ไม่สามารถสลับตำแหน่งได้ เพราะหากสลับกันแล้วความหมายประโยคจะเปลี่ยน ตัวอย่างเช่น
我和/跟/同他是亲戚(qīnqi)。＝他和/跟/同我是亲戚。 （连词）
ฉันกับเขาเป็นญาติกัน เขากับฉันเป็นญาติกัน (เป็นคำสันธาน)
我和/跟/同/他学过中文。 ≠他和/跟/同/我学过中文。（介词）
ฉันเคยเรียนภาษาจีนกับเขา เขาเคยเรียนภาษาจีนกับฉัน (เป็นคำบุพบท)
11． 助词 ： 是附着在实词、短语或句子后面，表示附加语义、语气的词。助词不能单独 使用，一般位置固定，读音方面，大部分助词都读轻声。助词主要分为三大类，如下表：
คำเสริม คือคำที่ใช้ตามหลังคำแท้ วลี หรือประโยค เพื่อแสดงความหมายเสริมความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์ หรือน้ำเสียงชนิดต่างๆ คำเสริมใช้โดยลำพังไม่ได้ โดยปกติจะมีตำแหน่งคงที่ในประโยค ส่วนการออกเสียงของคำเสริมส่วนใหญ่จะเป็นพยางค์เสียงเบา ออกเสียงเบาและสั้น หลักๆ แล้วคำเสริมสามารถแบ่งได้เป็น 3 ชนิด ดังในตารางต่อไปนี้
| 助词类别 ชนิดคำเสริม | 例词 ศัพท์ตัวอย่าง |
| 结构助词คำเสริมโครงสร้าง | 的、得、地 |
| 动态助词คำเสริมอาการ | 着、了、过、呢 |
| 语气助词คำเสริมน้ำเสียง | 的、了、吗、呢、吧、啊、啦、嘛、呗(bei)、么、罢了(bàle)、而已(éryǐ) |
11.1 结构助词 คำเสริมบอกโครงสร้าง
常见的结构助词有“的”、“地”、“得”，这三个结构助词是定、状、补的标志。
都念轻声“de”。
คำเสริมบอกโครงสร้างที่พบบ่อย มี 3 ประเภท คือ คำเสริมบอกโครงสร้างบทขยายคำนาม “的” คำเสริมบอก
โครงสร้างบทขยายกริยา “地” และคำเสริมบอกโครงสร้างบทขยายกริยา (ไว้หลังบทกริยา ) “得” มักอ่าน
เป็นเสียงเบา“de”
1) “的”用在定语和中心语之间。中心语一般为名词，也可以是形容词或动
词。例如：
วาง “的” ระหว่างบทขยายนามกับคำหลัก โดยคำหลักมักเป็นคำนาม คำคุณศัพท์หรือคำกริยา เช่น
- 穿粉红色衣服的那个同学是他的女朋友。
เพื่อนนักเรียนคนที่สวมชุดสีชมพูคนนั้นเป็นแฟนของเขา
- 那儿有个很好的舞厅。
ที่นั่นมีห้องเต้นรำที่ดีมากห้องหนึ่ง
- 刚才来的我都认识。
(คน) ที่มาเมื่อสักครู่ ฉันรู้จักทั้งนั้น
“的”还可以附在动词、形容词、代词和词组后面组成“的”字结构。 例如：
ทำให้อยู่ในรูปของโครงสร้างประโยค “的” ได้ โดยการวาง “的” ไว้หลังคำกริยา คำคุณศัพท์
คำสรรพนาม หรือกลุ่มคำ เช่น
- 我们的老师是从北京来的。
คุณครูของพวกเรามาจากปักกิ่ง
- 看把你美的。
ดูคุณดีใจจังเลย
- 这个手机是她的。
มือถือเครื่องนี้เป็นของเขา
- 这辆车是我男朋友的。
รถคันนี้เป็นของแฟนฉัน
2) “得”用在谓语动词、形容词和补语之间。例如：
วาง “得”ระหว่างบทกริยาที่เป็นคำกริยาหรือคำคุณศัพท์ กับ บทขยายกริยา (ไว้หลังบทกริยา) เช่น
- 我的朋友在北京过得很愉快。
เพื่อนของฉันอยู่ที่ปักกิ่งอย่างมีความสุข
- 这些东西你拿(ná)得了拿不了？
สิ่งของเหล่านี้คุณถือไหวไม่ไหว ?
3) “地”用在状语和谓语动词或形容词之间。例如：
วาง “地”ระหว่างบทขยายกริยา (ไว้หน้าบทกริยา) กับบทกริยาที่เป็นคำกริยาหรือคำคุณศัพท์ เช่น
- 小刘高兴地说：“我今天收到十条短信。”
เสี่ยวหลิวพูดอย่างดีใจว่า “วันนี้ฉันได้รับข้อความ 10 ข้อความ”
- 太累了！我要好好地睡一觉。
เหนื่อยเหลือเกิน ฉันอยากจะนอนอย่างเต็มที่สักหน่อย
11.2 动态助词 คำเสริมบอกอาการ
动态助词也叫时态助词，最常见的有三个 ：“着、了、过”，它们的
主要作用是附着在动词后表示动作进行的状态，都念轻声。
คำเสริมบอกอาการเรียกอีกอย่างว่า คำเสริมบอกเวลา อาการ มีอยู่ 3 คำที่พบบ่อยที่สุดคือ“着 了 过”
หน้าที่หลักคือ วางหลังคำกริยา บอกสภาพการดำเนินไปของกริยา มักอ่านเป็นเสียงเบา
- “着”表示动作进行或持续。例如：
“着” แสดงการดำเนินไปหรือการต่อเนื่องของการกระทำ เช่น
- 正喝着呢。
กำลังดื่มอยู่
- 他手里拿着一本小说。
เขาถือนิยายอยู่ในมือ 1 เล่ม
“着”，否定形式用“没有……着”。例如：
รูปปฏิเสธของ “着” คือ “没有……着” เช่น
- 墙上没挂(ɡuà)着照片。
บนกำแพงไม่มีรูปภาพแขวนอยู่
- 通知上没写着他的名字。
บนป้ายประกาศไม่มีชื่อของเขาเขียนไว้
- “了”表示动作的完成或实现。例如：
“了” แสดงการเสร็จสิ้นหรือบรรลุของการกระทำ เช่น
- 昨天我上班迟到了，经理骂了我。
เมื่อวานฉันเข้างานสาย ผู้จัดการเลยด่าฉัน
- 吃了就睡。
กินแล้วก็นอน
“了”，否定形式用“没（有）”。例如：
รูปปฏิเสธของ “了” คือ“没(有)” เช่น
- 你看了那部电影了吗？
คุณดูภาพยนตร์เรื่องนั้นหรือยัง
- 今天的练习我没（有）做完。
แบบฝึกหัดของวันนี้ฉันยังทำไม่เสร็จ
3） “过”表示动作已成为过去或成为经验。例如：
“过” แสดงการกระทำที่เกิดขึ้นในอดีตหรือเคยทำการกระทำนั้นๆ เช่น
- 你去过长城？
คุณเคยไปกำแพงเมืองจีนไหม
- 我看过《三国演义(yǎnyì)》。
ฉันเคยดู “สามก๊ก”
“过”，否定式是“没有……过”。例如：
รูปปฏิเสธของ “过” คือ“没有……过” เช่น
- 我没有去过上海。
ฉันไม่เคยไปเซี่ยงไฮ้
- 他还没吃过烤鸭呢。
เขาไม่เคยกินเป็ดย่างมาก่อน
11.3 语气助词 คำเสริมบอกน้ำเสียง
语气词的作用是附着在句子的后面，有时也在句中表示语气。常用的语气词主要有“的、了、么、呢、吧、啊”六个，都念轻声。这六个语气词表达不同的色彩，可分三类。
คำเสริมบอกน้ำเสียงจะวางไว้ท้ายประโยคหรือกึ่งกลางประโยค หน้าที่ของคำเสริมบอกน้ำเสียงเพื่อแสดงน้ำเสียง อารมณ์ ความรู้สึก คำเสริมบอกน้ำเสียงที่ใช้บ่อย มี 6 คำได้แก่ “的 了 么 呢 吧 啊” ซึ่งอ่านเป็นเสียงเบา คำเสริมบอกน้ำเสียงทั้ง 6 คำนี้จะแสดงอารมณ์ ความรู้สึกที่แตกต่างกัน แบ่งออกได้เป็น 3 ประเภท
1）第一类 ：ประเภทที่ 1
①“的”表示确实如此。例如：
“的” แสดงความมั่นใจว่าจะต้องเป็นเช่นนั้น เช่น
- 别着急，我们一定会帮你的。
อย่าร้อนใจไปเลย พวกเราต้องช่วยเธอแน่นอน
- 再等一会儿吧，他说他要来的。
รออีกสักหน่อยเถอะ เขาบอกว่าเขาต้องมาแน่
②“了”表示已经如此或出现新情况。例如：
“了” แสดงว่าเหตุการณ์ได้เป็นดังนั้นแล้ว หรือเกิดเหตุการณ์ขึ้นใหม่ เช่น
- 昨天你去哪儿了？ — 我去友谊商场了。
เมื่อวานคุณไปไหนมา ฉันไปร้านโหยวอี้มา
- 两年不见漂亮多了！
ไม่เจอกัน 2 ปี สวยขึ้นเยอะเลย
2）第二类 ： ประเภทที่ 2
① “么”表示可疑。例如：
“么” แสดงความสงสัย เช่น
- 吃了么？
กินหรือยัง
- 他今天来么？
วันนี้เขามาไหม
② “呢” 表示不容置疑 。例如：
“呢” แสดงความไม่สงสัยใดๆ ทั้งสิ้น เช่น
- 他呢，就喜欢喝啤酒。
เขาน่ะหรือ ชอบดื่มแต่เบียร์
- 我呢，见到你就开心了。
ฉันหรือ เห็นคุณก็มีความสุขแล้ว
“呢”也可用于疑问句，表示深究的意味。例如：
นอกจากนี้ “呢” ยังสามารถใช้กับประโยคคำถามได้ แสดงความหมายสืบสาวเรื่องราวให้ถึงแก่นแท้ เช่น
- 明天踢足球你去不去呢？
พรุ่งนี้คุณจะไปเตะฟุตบอลไหม
- 我喜欢看电影，你呢？
ผมชอบดูหนัง คุณล่ะ
③“吧” 表示半信半疑。例如：
“吧” แสดงความเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เช่น
- 你吃饭了吧？
คนกินข้าวแล้วใช่หรือเปล่า
- 我比他帅吧？
ผมหล่อกว่าเขาใช่ไหม
3）第三类 ： ประเภทที่ 3
“啊”增加感情色彩。例如：
“啊” ใช้สำหรับเพิ่มความรู้สึกให้เข้มข้นยิ่งขึ้น
- 今天天气真好啊！
วันนี้อากาศดีจริงๆ เลย
- 你怎么这么讨厌啊！
ทำไมคุณน่ารำคาญอย่างนี้นะ
除了以上三种主要类别外，还有一些表示其他意义的助词，例如：
นอกจากชนิดหลักๆ 3 ชนิดข้างต้นแล้ว ยังมีคำเสริมที่แสดงความหมายอื่นๆ จำนวนหนึ่ง เช่น
……似的(shìde)、……一样、……一般(yìbān)、……的话
ซึ่งคำเสริม “……似的” “……一样” “……一般” มีความหมายเหมือนกันคือ “เหมือนกับ…” และคำเสริม “……的话” ความหมายคือ “ถ้าหากว่า…”
12. 叹词 ：表示呼唤、应答或强烈感情的词。汉语常见叹词如下表 ：
คำอุทาน คือคำที่เปล่งเสียงออกมาเพื่อแสดงการเรียก ตอบรับ หรือความรู้สึกทางอารมณ์ คำอุทานที่พบเห็นบ่อยดังตารางข้างล่างนี้
| 叹词 คำอุทาน | 表达意义 ความหมายที่แสดง | 泰文对应词 คำภาษาไทยที่เทียบได้ | 例句 ประโยคตัวอย่าง | 泰文释意 คำแปลภาษาไทย |
| 啊 | ประหลาดใจ ทึ่ง | โอ้ โอ้โฮ | 啊，长城太雄伟(xióngwěi)了！ | โอ้โฮ กำแพงเมืองจีนยิ่งใหญ่เหลือเกิน |
| 哎 āi | ประหลาดใจ ไม่พอใจ | เอ้อเฮอ ฮ้า อ้าว | 哎，想不到你也来了。 | อ้าว นึกไม่ถึงว่าเธอก็มาเหมือนกัน |
| 哎呀 āiyā | ประหลาดใจ ตกใจ | โอ้โฮ อุ๊ย | 哎呀，这种兰花真漂亮！ | โอ้โฮ กล้วยไม้ชนิดนี้สวยจริงๆ |
| 哎哟 āiyō | เจ็บปวด | โอ๊ย อุ๊ย อูย | 哎哟！我的肚子疼死了！ | โอ๊ย ฉันปวดท้องจะตายอยู่แล้ว |
需要注意的是，同一词形的叹词，语调不同，表达的感情也不相同。如“啊”：
สิ่งที่พึงสังเกตคือ คำอุทานคำเดียวกัน หากออกเสียงตามวรรณยุกต์ที่ต่างกัน ความหมายทางอารมณ์ก็จะต่างกันไปด้วย
เช่นคำว่า “啊”
啊（á）：表示吃惊、追问。例如：
หากออกเสียงเป็น á จะแสดงการประหลาดใจหรือย้อนถาม เช่น
你到底(dàodǐ)来不来？啊？ – ตกลงคุณมาไม่มากันแน่ ฮ้า
啊（à）：短调—表示应答。例如：
หากออกเสียงเป็น à ในกรณีออกเสียงสั้นๆ จะแสดงถึงการตอบรับ เช่น
啊，我明白了。 – อ๋อ/อืม ฉันเข้าใจแล้ว
长调—表示赞叹。例如：
ในกรณีออกเสียงเป็นเสียงยาว จะแสดงถึงการชื่นชม เช่น
啊！多么美的风景啊！ – โอ๋ ทิวทัศน์ช่างสวยงามเหลือเกิน
13. 象声词 ：模拟事物或动作的声音的词，又称“拟声词”。汉语常用象声词有：
คำเลียนเสียง คือคำที่เลียนแบบเสียงของวัตถุหรือกริยาต่างๆ ซึ่งในภาษาจีนที่ใช้บ่อยมีดังนี้
| 汉语象声词 คำเลียนเสียงในภาษาจีน | 泰文对应词 คำภาษาไทยที่เทียบได้ | 模拟的声音 เสียงที่ถูกเลียนแบบคือ |
| 哈哈 hāhā | ฮ้าๆ | เสียงหัวเราะ |
| 轰隆隆 hōnɡlōnɡlōnɡ | ครืนๆ เปรี้ยง โครมคราม ตูม ตูมตาม บื้ม | เสียงฟ้าร้อง ระเบิด ปืนใหญ่ ฯลฯ |
| 呼呼 hūhū | อู้ๆ วูดวาด | เสียงลมพัดแรง |
| 哗啦啦 huālālā | โครม จั้กๆ ซู่ๆ ซู่ซ่า กราว โกรก | เสียงที่ดังกึกก้องเป็นพักๆ (เช่นเสียงฝนตก) |
| 叽叽喳喳 jījizhāzhā | หนุงหนิง เซ็งแซ่ | เสียงพูดคุยหรือเสียงนก |
| 喵喵 miāomiāo | เมียวๆ | เสียงแมว |
| 噼里啪啦 pīlǐpālā | ปังๆ พัวะๆ | เสียงประทัด ของแตก หรือตบตีทิ่ดังติดต่อกัน |
| 乒乒乓乓 pīnɡpīnɡpānɡpānɡ | ปังๆ เปรี้ยงๆ | เสียงปืนที่ยิงเป็นชุดหรือสิ่งของกระทบกัน |
| 沙沙 shāshā | พรำๆ | เสียงฝนตก |
| 哇哇wāwā | ว้ากๆ แงๆ โฮ วู้ | เสียงร้องไห้ โห่ร้อง |
| 汪汪wānɡwānɡ | ป๊อกๆ โฮ่งๆ | เสียงสุนัข |
| 喔喔wōwō | โอ้กอี้ โอ้กๆ | เสียงไก่ขัน |
14. 词头 ：即词的“前缀”。它没有词汇意义，仅表示词性。例如，名词词头：
ปัจจัยประกอบหน้าคำ คือ “ส่วนที่เติมอยู่หน้าคำ” ซึ่งไม่มีความหมายทางคำศัพท์ เพียงใช้ในการแสดงว่าทั้งคำนั้น
เป็นประเภทคำอะไร ตัวอย่างเช่น ปัจจัยประกอบหน้าคำนาม
第：用在表示整数的数词前，表示次序。如：
ใช้ไว้หน้าคำบอกจวนถ้วน เพื่อแสดวถึงลำดับ เช่น
第一、第二
老：出现在人及某些动物的称呼，或者某些表达次序的词里。如：
มีใช้ในชื่อเรียกคน และสัตว์บางชนิดหรือ คำแสดงการเรียงลำดับ เช่น
老师、老虎、老大
阿：出现在对人的称呼里。如：
มีใช้ในการเรียกคน เช่น
阿姨、阿婆、阿文、阿芳
15. 词尾 ：即词的“后缀”。它是词根后的构词成分。例如，名词词尾：
ปัจจัยประกอบหลัง คือ “ส่วนที่ต่อท้ายคำ” ซึ่งเป็นส่วนประกอบในการสร้างคำที่อยู่หลังรากศัพท์ ตัวอย่างเช่น ปัจจัยประกอบหลังคำนาม
词根 + 们 ： 我们、 你们、 朋友们
รากศัพท์ + 们 พวกเรา พวกคุณ พวกเพื่อนๆ
词根 + 子 ： 孩子、 胖子、 桌子
รากศัพท์ + 子 เด็ก/ลูก คนอ้วน โต๊ะ
词根 + 儿 ： 花儿、名儿、信儿
รากศัพท์ + 儿 ดอกไม้ ชื่อ ข่าวคราว
词根 + 家 ： 作家、 企业(qǐyè)家、 科学(kēxué)家