การถอดเสียงภาษาจีนด้วย PINYIN (拼音)ตอนที่ 2

พยัญชนะต้น

333
3
1.B

B ( โป)

ฐานริมฝีปากบน-ล่าง เสียงระเบิดไม่มีลม เวลาออกเสียง ริมฝีปากบนและล่างจรดกัน กักลมหายใจไว้ในช่องปากแล้วเปิดริมฝีปากโดยฉับพลัน ปล่อยให้ลมระเบิดออก เส้นเสียงไม่สั่นสะเทือน

2.P

P (โพ)

ฐานริมฝีปากบน-ล่าง เสียงระเบิดมีลม ฐานที่เกิดเสียงเหมือนกับ b โดยส่วนใหญ่ เพียงแต่ลมหายใจที่ระเบิดพุ่งออกมาจะแรงกว่า เส้นเสียงไม่สั่นสะเทือน

3.M

M (โม)

ฐานริมฝีปากบน-ล่าง เสียงจมูกไม่มีลม เวลาออกเสียงริมฝีปากบนและถ่างจรดกันเพดานอ่อนและลิ้นไก่หย่อนลงปล่อยให้ลมหายใจออกมาทางโพรงจมูก เส้นเสียงสั่นสะเทือน

4.F

F (โฟ)

ฐานฟันบน-ริมฝีปากล่าง เสียงเสียดแทรก เวลาออกเสียงฟันบนจรดริมฝีปากล่าง ลมหายใจเสียดแทรกออกจากตรงกลาง เส้นเสียงไม่สั่นสะเทือน

5.D

D (เตอ)

ฐานปลายลิ้น เสียงระบิดไม่มีลม เวลาออกเสียง ปลายลิ้นแตะไว้ที่ปุ่มเหงือกบน กักลมหายใจไว้ในช่องปากแล้วเลื่อนปลายลิ้นลงมาโดยฉับพลัน ปล่อยให้ลมระเบิดออก เส้นเสียงไม่สั่นสะเทือน

6.T

T (เทอ)

ฐานปลายลิ้น เสียงระเบิดมีลม ฐานที่เกิดเสียงเหมือนกับ d โดยส่วนใหญ่ เพียงแต่ลมหายใจที่ระเบิดพุ่งออกจากช่องปากจะแรงกว่า เส้นเสียงไม่สั่นสะเทือน

7.N

N (เนอ)

ฐานปลายลิ้น เสียงจมูก เวลาออกเสียง ปลายลิ้นเตะไว้ที่ปุ่มเหงือกบน เพดานอ่อนและลิ้นไก่หย่อนลง แล้วเปิดโพรงจมูกให้ลมหายใจออก เส้นเสียงสั่นสะเทือน

8.L

L (เลอ)

ฐานปลายลิ้น เสียงข้างลิ้น เวลาออกเสียง ปลายลิ้นแตะไว้ที่ปุ่มเหงือกบน แต่อยู่หลังตำแหน่ง n เล็กน้อย ลมหายใจจะผ่านออกมาทางสองข้างของส่วนหน้าลิ้น   เส้นเสียงสั่นสะเทือน

9.G

G (เกอ)

ฐานโคนลิ้น เสียงระเบิด ไม่มีลม เวลาออกเสียง โคนลิ้นแตะเพดานอ่อน แล้วให้โคนลิ้นออกห่างจากเพคานอ่อน โดยฉับพลัน ปล่อยให้ลมหายใจระเบิดพุ่งออกมา เส้นเสียง ไม่สั่นสะเทือน

10.K

K (เคอ)

ฐานโคนลิ้น เสียงระเบิดมีลม ฐานที่เกิดเสียงเหมือนกับ k โดยส่วนใหญ่ แต่ต้องใช้ลมหายใจแรงเมื่อมันระเบิดพุ่งออกจากช่องปาก เส้นเสียงไม่สั่นสะเทือน

11.H

H (เฮอ)

ฐานโคนลิ้น เสียงเสียดแทรก เวลาออกเสียง โคนลิ้นอยู่ใกล้กับเพดานอ่อน ลมหายใจเสียดแทรกออกจากตรงกลางอย่างชัดเจน เส้นเสียงไม่สั่นสะเทือน

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น

error: Content is protected !!